Beyond: Two Souls PC'ye geliyor, ancak bir platform değişikliği, oyunun kısıtlayıcı oynanışı ve genel anlatısı ile ilgili daha geniş sorunlarını gizlemiyor.
Beyond: Two Souls PC'ye geliyor, ancak bir platform değişikliği, oyunun kısıtlayıcı oynanışı ve genel anlatısı ile ilgili daha geniş sorunlarını gizlemiyor.
Quantic Dream'in arkasındaki hırs İki ruhun ötesinde hiç şüphe edilmedi. Ellen Page ve Willem Defoe'nun yer aldığı geliştirici, PlayStation'a özel diğer arkadaşlarının büyük başarısını ikiye katladı Yoğun yağış 2013'te piyasaya sürüldüğünde. Bir PS4 yeniden piyasaya sürüldü ve şimdi tüm bu Sony ayrıcalıkları PC için Epic Games Store üzerinden geliyor.
İki ruhun ötesinde Quantic Dream'in sinemayı takip etmek için açık bir girişimi olmaya devam ediyor. Bu sadece oyuncu kadrosuna değil, aynı zamanda çerçevesine, ruh dünyalarının iddialı bir hikayesine, gizli hükümet kuruluşlarına ve çok kuşaklı komplolara bağlı. Makro düzeyde, İki ruhun ötesinde tuhaf ve merak uyandıran bir hikaye anlatıyor, ancak karmaşıklıklarda kendini kaybediyor.
Okumaya devam etmek için kaydırmaya devam edin Bu makaleyi hızlı bir şekilde başlatmak için aşağıdaki düğmeyi tıklayın.
İlgili: Detroit: Become Human Review - Kalbi Var, Harika Bir Hikayesi Yok
Bu, şu unsurların İki ruhun ötesinde çok başarılı değil. Oyun, Quantic Dream'in gizemini ilginç bir şekilde anlatmaya çalışmasına izin vermekle kalmayıp, aynı zamanda oyuncunun bazen tuhaf yönlerini sürekli çözerken tahmin yürütmesini sağlayan bir karar olan doğrusal olmayan bir dizi seviyeyle çerçevelenmiştir. İki ruhun ötesinde önceki oyun kadar garip değil Fahrenheit / Indigo Kehanet , ama yine de bu daha basit olmaktan çok uzak Yoğun yağış .
Daha da iyisi, daha epizodik bir yapıya odaklanmak, genel anlatının kopuklaşmasını önlemeye yardımcı olur. İki ruhun ötesinde onlarca yıla yayılıyor ve bu nedenle, oyuncunun zaman atlama hilesini satın almasını sağlamak, bu boşlukların asla sarsıcı hissetmediği anlamına geliyor. Sonunda olay örgüsüne yüzeysel bir şekilde bağlanır, ancak stilistik bir seçim olarak akıllıca bir seçimdir.
Bu tarz adil bir şekilde ilerlese de, oyunun özüyle ilgili bazı sorunları örtmez. İki ruhun ötesinde Kesinlikle melodramatikle sınırlar, zaman zaman büyük fikirlerinin hakkını vermeyen aşırı kullanılmış mecazlara daldı. Tuhaf cihazların ortaya çıkardığı kötü ruhlarla ilgili bir hikaye, karakterleriyle daha küçük anlarda bağlantı kurmaya ihtiyaç duyar, ancak bu asla tam olarak gerçekleşmez.
Bu nedenle, İki ruhun ötesinde büyük ve gösterişli olabilir, ancak ayrıntıda kendini kaybediyor. Bir genç yaş günü partisinde bir hayalet olarak ortalığı kasıp kavurmak veya çocukken Jodie'nin evini keşfetmek gibi bazı önemli noktalar olsa bile, çoğu zaman karakter oluşturmaya yardımcı olabilecek unsurlar başarısız olur. En azından, Jodie ve gizemli varlık Aiden arasındaki bağlantı gerçek hissediyor ve bu belki de oyunun en ilginç kısmı.
İki ruhun ötesinde Buna asla yüzey seviyesinin ötesinde gerçekten bakmaz ve bu, genel olarak bir sorundur. Evsizlikten yabancı müdahaleye kadar burada ve orada büyük konular ortaya çıkıyor ve hatta Jodie'nin bir Navajo ailesiyle kaldığı ve onlara kötü bir lanetle yardım ettiği bir ara var. Genel olarak, oyuncunun katılımına yardımcı olmayan bir nüans ve derinlik eksikliği var.
Ellen Page ve Willem Defoe'nin büyük isimleriyle birlikte oyuncuların ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarını söylemek doğru, ama bazen bu hiç de kolay değil. Senaryo zaman zaman tahta gibi geliyor ve gerçek gelmeyen bazı ilişkiler var. Bu özellikle, oyuncunun bu duygusal bağlılığı gerçekten hissetmesini engelleyecek kadar az pişmiş veya yeterince karmaşık unsurlarla dolu romantik ilgi alanları için geçerlidir.
Quantic Dream bir kez daha bu küçük detaylarda yıkılıyor. İki ruhun ötesinde yüksek hedefliyor, ancak bir patron ile çalışanları arasındaki tuhaf bir şekilde çekirdek romantizmden (henüz tek başına hiç bahsedilmeyen bir güç dinamiği getirerek) oyunun temel gizemine tatmin edici bir iz bırakmayan oyuna kadar daha karmaşık unsurları unutuyor. . Kullanıcılar oyunun sonunda Aiden'ın kim olduğunu öğrenecekler, ancak bu ayrı bölümlerde özellikle ima edilen bir şey değil - Jodie ve Aiden'ın ilişkisinin ne kadar iyi gösterildiğine bakılırsa utanç verici.
Yardımcı olmuyor İki ruhun ötesinde oldukça kısıtlayıcı oyunlardan muzdarip. Diğer Quantic Dream oyunlarında olduğu gibi ana odak noktası hızlı zaman olaylarıdır, ancak bunlar asla fazla ağırlık taşımaz ve oyuncunun yemek pişirmek veya kötü ruhlarla dolu gizli bir askeri üsse sızmak gibi çeşitli görevlere aynı miktarda katılım hissetmesine neden olur. Üstelik, etkileşim için seçilen bazı QTE'ler, öfkeyle gitar çalmak veya bir cebir bulmacasını tamamlamak gibi oldukça tuhaf.
Fare ve klavye denetimlerinin, bir denetleyici kullanmak kadar duyarlı olmamasına yardımcı olmuyor, bu da PC oyuncuları için biraz rahatsızlık yaratabilir. Oyun perspektifinden öne çıkan noktalar, Aiden'ı kontrol eden anlardır; serbest akışlı hareket ve çok çeşitli öğelerle etkileşime girme yeteneği oyunculara biraz daha fazla özgürlük verir - ve fare kullanıcıları için daha iyi çalışır - ancak yine de oyun asla gerçekten hissettirmez. oyuncunun özerkliği varmış gibi. Ve benzer akranlara kıyasla azalan duygusal bir etki nedeniyle Telltale's The Walking Dead Bazen üst düzey bilimkurgu hikayesinin keyfi, oyunun kendisi tarafından engellenir.
Toz çöktüğünde, İki ruhun ötesinde Quantic Dream'in hem en iyi hem de en kötüsünü sunar; sarhoş edici bir hırs ve gösteri arzusu, ayrıntıyı sunamamanın başarısızlığından dolayı kaybolur. İki ruhun ötesinde etkileşimli bir hikaye oluşturmak için bir köprü görevi görür, ancak sonuçta ne üst düzey bir anlatı ne de heyecan verici bir video oyunu olarak sunulmaz. Buna rağmen, hala oyuncuya bağlı kalma ihtimali olan anları var ve kişiliğe sahip olmadığını söylemek imkansız.
İki ruhun ötesinde şimdi PC, PS3 ve PS4 için çıktı. , bu incelemenin amaçları doğrultusunda bir PC indirme koduyla sağlanmıştır.
