Tarsem Singh'in The Cell filmi, korku, çarpık arzu ve travmayı haritalandıran üzücü bir rüya manzarası. İşte filmin 20 yıl sonra gösterime girmesinin nedeni.
İşte 2000 korku filminin nedeni, Hücre , 20 yıl erken çıktı. Jennifer Lopez, Vince Vaughn ve Vincent D'Onofrio'nun rol aldığı Hücre Tarsem Singh'in ilk yönetmenlik denemesiydi ve yayınlandıktan sonra karışık ve olumsuz eleştiriler aldı.
Hücre Sanal gerçeklik de dahil olmak üzere deneysel teknolojinin komadaki hastaların bilinçaltına girmek için kullanıldığı bir proje için işe alınan çocuk psikoloğu Catherine Deane'in (Lopez) hikayesini anlatırken, sapkın bir zihnin karanlık uçurumuna giriyor. FBI'ın bir kötü şöhretli seri katil kurbanlarını ritüel olarak öldüren ve şimdi komaya giren Carl Stargher (D’Onofrio) adlı. Catherine bilinçaltına girmeye teşvik edilir, ancak adamın anormal zihniyeti konusunda uyarılır. Ortaya çıkan şey, akıl sağlığının sınırlarını aşan gerçeküstü bir ateşli rüyadır.
Okumaya devam etmek için kaydırmaya devam edin Bu makaleyi hızlı bir şekilde başlatmak için aşağıdaki düğmeyi tıklayın.
İLGİLİ: Korku Filmleri İçin En İyi On Yıl: 2000'ler ve 2010'lar
Süre Hücre güzel ve groteskin ilginç bir karışımı olan çarpıcı görsellere sahip olduğu için eleştirmenler tarafından oybirliğiyle övgü alan film, stile özden daha öncelik veren kıvrımlı bir hikaye temelinde eleştirildi. Bazı sahneler, özellikle de katil Stargher'ın etrafında dönen diziler, filmin çılgınca mükemmelliğini anımsatıyor. Kuzuların Sessizliği şiddetin tedavisi estetik tonlarda sırılsıklam olurken, Ridley Scott’ın Hannibal . Sarsıcı, görsel deneyim açısından, Hücre Ölü hayvanları parçalara ayırarak ve onları formaldehit içinde koruyarak korkunç ifade parçaları yaratan İngiliz sanatçı Damien Hirst gibi filmin çok çeşitli anlatımına radar altı sanatsal etkiler katarak neredeyse zamanının çok ilerisinde görünüyor. Belki de görsel sembolizmin aşırı doğası nedeniyle, Hücre hem sert bilimkurgu hem de bir suç gerilim filmi için çok tuhaf bir olay örgüsünü yönettiği için, zamanı için fazlasıyla yabancılaştıran bir psikolojik gerilim olarak ortaya çıktı.
Vardı Hücre Estetik, gerçeküstü korku yıllar geçtikçe bir tür olarak daha çok kabul görmeye başladıkça, film bugün gösterime girecek ve izleyicilerden ve eleştirmenlerden çok daha iyi yanıtlar alacaktı. Robert Eggers’in kritik başarısı Deniz Feneri filmin saf parlaklığı karanlık, içgüdüsel atmosferinden ve keskin ve ürkütücü görüntülerinin elle tutulur doğasından kaynaklandığı için bu gerçeğin simgesidir. Daha modern film yapımcıları, Panos Cosmatos’un neonlarla kaplı gerçeküstü korku filmi gibi izleyiciyi hem hayrete düşüren hem de rahatsız eden rüya manzaralarını derinlemesine araştırıyorlar. Siyah Gökkuşağının Ötesinde , kontrol ve kimlik temalarını vurgularken sinestetik, hipergerçek bir deneyim yaratmaya dayanıyor.
Baştan aşağı vizyoner bir fantezi, Hücre Onun üzücü yetiştirilme tarzını dramatize ederek sertleşmiş bir seri katil için empati uyandıran görsel hikaye anlatımıyla büyük bir başarı elde etmeyi başarıyor. Bu hiçbir şekilde kolay bir başarı değildir ve Hücre beslenmenin çocuğun iç doğası üzerindeki feci etkilerini ve bundan kaynaklanan şiddet döngüsünü ortaya çıkarmayı başarır. Hücre Jungian'ı Dali-esque ile birleştirir, canavar ve dünyevi olanı çılgınca ilginç şekillerde keser, ancak zamanının çok ilerisinde olduğu için takdir edilmeye devam eder.
