Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde İnceleme: Çıldırmak ve Umut Vermek Aynı Anda

Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde ilginç fikirler ve sahnelerle doludur, ancak tamamlanmamış gibi görünen karakter gelişimi tarafından engellenir.

İlk uzun metrajlı yönetmenlik denemesi olan Jesse Eisenberg'in yazıp yönettiği, Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde çelişen bir özelliktir. Film ilk olarak bir yıl önce Sundance Film Festivali'nde gösterime girdi ve şimdi A24 tarafından sinemalarda gösterime girecek. İki çıldırtıcı, dağınık karakter etrafında dönüyor ve aralarındaki karmaşık dinamiği araştırıyor. Delici duygu anları var, ancak aynı zamanda bazı yapmacık diyaloglar da dahil olmak üzere tökezlemelerden adil payını alıyor. Nihayetinde, yalnızca kısmen yapılmış bir yolculuk gibi geliyor; bazı parçalar eksik. Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde ilginç fikirler ve sahnelerle dolu, ancak eksik hissettiren karakter gelişimi tarafından engelleniyor.

yüzük filmlerinin efendisi sırayla

Sürekli telaşlı Evelyn (Julianne Moore), tehlikeli durumlardan kaçan bireyler ve aileler için bir sığınak işletiyor. İş hayatını, ergenlik çağındaki oğluyla olan ilişkisini sağlam bir şekilde kavrarken, ZiggyFinn Wolfhard , her kısa etkileşimle yıpranıyor. Ziggy, etrafındaki dünyayla etkileşim kurmaktansa canlı yayınlarını planlamaya daha fazla zaman harcayan, bencil, gelecek vadeden bir müzisyendir. Çok farklı dünya görüşlerine rağmen Evelyn ve Ziggy, diğer insanların dikkatini çekmeye çalışırken, kısa süre içinde ikisinin de tahmin edemeyecekleri kadar birbirlerine benzediklerini kanıtlarlar. Evelyn için, genç bir çocuk olan Kyle (Billy Bryk), annesiyle birlikte barınakta yaşarken, Ziggy zeki sınıf arkadaşı ve aşık olduğu Lila'yı (Alisha Boe) etkilemek için daha politik olmaya çalışır.

İlişkili: Eksik İnceleme: Searching'in Bağımsız Devam Filmi Sürükleyici Bir Eğlence

Evelyn ve Ziggy'nin sırasıyla Kyle ve Lila'yı etkileme çabalarının en yumuşak olmadığını söylemek pek de spoiler olmaz. Eisenberg, utandırıcı girişimlerinin rahatsızlığından çekinmiyor, bunun yerine onları her karakterin ne tür bir insan olduğunu göstermek için kullanıyor. Evelyn açıkça Kyle'da vekil bir oğul arıyor ve Ziggy için tüm umutlarını iyi kalpli gence bağlıyor. Gezinme ve dürtükleme şekli, ona müsamaha gösterse Ziggy için neler yapabilmeyi dilediğini anlatıyor. Moore, Evelyn'in sosyal açıdan garip tavırlarını sempatik bir zarafetle ele alıyor, hatta ona destek olmak giderek zorlaşıyor. Yayını takip etmek daha kolay ve dokunaklı sonu mantıklı.

frodo neden sonunda ayrılıyor

Ziggy'nin yolculuğu daha az net. Wolfhard, şarkıcının kayıtsız ve narsist kişiliğini yakalıyor, ancak izleyicilerin ağzından çıkan kelimelere gözlerini devirmemeleri zor olacak. Eisenberg, onu kasıtlı olarak bu şekilde kurar ve Ziggy'nin kendi dışına baktığı bir yay için sahneyi hazırlar. Ne yazık ki, betiğin kendisinde birkaç adım eksik görünüyor. Film Ziggy'nin sahip olduğu izlenimi vermek istese de, Ziggy'nin herhangi bir anlamlı değişiklik geçirdiğini asla gerçekten hissetmiyor. Eğer bir şey varsa, o bir şeyin eşiğinde, ama Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde bunun ne olduğunu keşfedecek kadar uzun süre oyalanmıyor. İzleyicilerde eksik bir his bırakıyor ve Ziggy'nin karakterini kısaltıyor. Ziggy'nin en sinir bozucu figür olduğunu düşünürsek içinde Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde , bu özellikle hayal kırıklığı yaratıyor.

Film, gerçek vaat ve duygudan bazı parıltılar içeriyor. Evelyn, Ziggy ve ailelerinin üçüncü üyesi, kocası ve babası Roger'ın (Jay O. Sanders) yer aldığı bir sahne, Evelyn ve Ziggy'nin sahip olduğu karşılıklı eksiklikleri zekice vurgular. Ek olarak, Eisenberg, kesişen iki karşılaşmayı sahneliyor. Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde 'in düello hikayeleri organik ve tatmin edici bir şekilde. Ancak oradan, film son noktasına doğru hızla ilerliyor ve ana karakterlerinin öğrendiği derslere uymuyor. Seyirci kol mesafesinde tutulur. Eisenberg, editör Sara Shaw ile birlikte çalışıyor Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde anne-oğul dinamiğini sonuna kadar getiren bir sekansla. Bu kısım kalp tellerini çekecek şekilde yapılandırılmış olsa da, Ziggy'nin kavisinde yapılan sıçramalar nedeniyle etkinin bir kısmı kayboluyor.

Seyirciye bırakılan şey, duygusal yankılanmaya ulaşan, ancak sonunda boşluk hissi veren bir film. Eisenberg, bir bakıma kurulum ve hatta sonla harika bir iş çıkarıyor. Moore ve Wolfhard'ın performansları karakterlerine derinlik katıyor ve oyunun en iyi parçaları. Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde . Eisenberg ikisini birbirine bağlayan ipleri kopardığında film en güçlüsüdür; sadece bunu yapmak yeterli değil. Dünyayı Kurtarmayı Bitirdiğinizde eksik parçaları var ve sonuç olarak elde edebileceği büyüklüğün gerisinde kalıyor.