47 Meters Down: Uncaged yönetmen Johannes Roberts ile devam filmi, yepyeni bir oyuncu kadrosuyla devam eden çalışması ve Resident Evil hakkında röportaj yapıyoruz.
hepsi gerçek hikayelere dayanan ömür boyu filmler
Korku ustası Johannes Roberts bu ay köpekbalıklarının istila ettiği sulara geri dönüyor 47 Metre Aşağı: Kafesiz , 2017 kült hitinin devamı. Hikaye yeni yüzlerle yeni bir yerde geçerken, soğukkanlı yırtıcılardan kaçma teması çok tanıdık geliyor. Tecrübeli yönetmen ile kendi dalış deneyimlerinin filmin hikayesine nasıl katkı sağladığını ve yakında yayınlanacak filmde neler olabileceğini anlattı. Resident Evil yeniden başlat.
Öncelikle film için tebrikler. Harika bir film. Size ilk sorum var: İlk filmden öğrendiğiniz, ikinci filme aldığınız veya almak istemediğiniz herhangi bir şey var mı?
Johannes Roberts: Su altı çekimi hakkında çok şey öğrendim. Setler açısından neyin iyi fotoğraflandığını öğrendim, bu yüzden su altı şehri yapmak istedim. Tünellerden ve mağaralardan geçmek gerçekten çok güzel fotoğraflar çekiyor. Bunu gerçekten sonsuz mavi olan ilkinden farklı yapmak istediğimi söyleyebilirim. Bunun tam bir labirent gibi bir labirent olmasını istedim. Yani bu ilk filmden aldığım büyük bir şeydi.
Ve sonra, köpek balıklarının ilkinden tamamen farklı olmasıyla biraz oynamak istedim - yavaş, arkada sürünen Michael Myers çekimleri gibi. Bu, bunu yapmanın sadece farklı bir yoluydu, bu yüzden sadece ilkinden öğrendiğim her şeyi almak ve belki biraz kafasını çevirmek istedim.
İlginç. Su bazlı filmler Hollywood'da yapımı en zor filmlerden bazıları. Bana her gün suda ne kadar zaman geçirdiğinizden bahseder misiniz?
Johannes Roberts: Kamera ekibine ve oyuncu kadrosuna sadece dört saat izin var. Yani, işleyiş şekli, tankları çalıştırırlar, aşağı inerler ve tank ne kadar sürerse sürsün ateş ederiz - ne yaptıklarına bağlı olarak yarım saat olmalı, sonra yukarı çıkıyorlar. Herkes yeniden şarj oluyor ve bir şeyler dolduruyor, sonra yeni tanklar alıyoruz. Ve sonra temelde bunu her geldiklerinde ve birinin zamanlamasında yapıyorlar. Biliyorsun, insanları yakıyorsun. Bazen kameralı bir adamı dışarı çıkarmam gerekiyor, çünkü şu anda dört saattir içeride, ikinci kameramanı takıyor ve sonra aktrislerle zamanım bitiyor, böylece dublör koyarsınız.
Bu aldatıcı bir şey. Günde dört saat sağlam insan su altında kalırsa, tüm gün çekim yapıyoruz ama insanları içeri ve dışarı değiştiriyoruz demektir.
Oyuncularınızı karaktere veya durumun gerçekliğine sokmak için kullandığınız ekstra numaralar var mıydı?
Johannes Roberts: Dürüst olmak gerekirse buna gerçekten ihtiyaçları yoktu. Çünkü mağaralar var. Demek istediğim, inşa edilmiş bu mağaralar vardı. Orada başın derde girerse, bundan kurtulmak gerçekten çok zor olurdu. 7-10 metre kadar derin bir derinlikdesin. Ve orada dolaşmak oldukça korkutucu bir şey. Siz dördünüz var, el fenerleri her yere gidiyor, neler olduğunu gerçekten göremiyorsunuz. Evet, oldukça korkutucu.
Beni gerçekten çok rahatsız edecek bazı şeyler yapmak zorundaydılar. Yani, orada çok fazla yönlendirmeye ihtiyaçları yoktu.
Setlerin performanslara nasıl yardımcı olabileceği hakkında benimle konuşabilir misin? Mağaralar gibi bu setlerden bazılarının inşa edildiğini söyledin mi?
Johannes Roberts: Evet, her şeyi yaptık ve iki tankta çektik. Biri Basildon'da ve diğeri Pinewood'da, çünkü bu çok büyük bir çabaydı ve daha önce kimse bunu gerçekten yapmamıştı.
orman canavarları listesindeki kabinYani, gerçekten çok az CGI var. Küçük hücre uzantısı bitleri, ama aksi halde, hepsi tamamen inşa edilmiştir. Bu mağaralarda yüzerken mağaralarda yüzüyorlar, ama aynı zamanda setler. Ama tehlikeli. Yaptıkları çok tehlikeli.
İlginç. Geçen hafta bazı oyuncularınızla konuşuyordum ve bana aslında bu filmi yapmanın neredeyse çocuk oyuncağı olacağını düşündüklerini söylüyorlardı. Ama sonra bu filmi yapmanın ne kadar zor olduğunu anladılar, çünkü esasen scuba maskeleri takıyorlardı ve periferik vizyonları ellerinden alındı. Oyuncuları bu tür kısıtlamalara sahipken yönetmekten bahsedebilir misin?
Johannes Roberts: Zor, biliyorsun. Bu maskeler korkunç. Dalış yaptığınızda, asla tam yüz maskeleri kullanmazsınız. Bu gerçekten bir şey değil. Sadece kamera için var, böylece tüm yüzü görebilirsin.
Kullanmaları korkunç ve çok dikkatli olmalısın çünkü maske içinde kendi karbondioksitini oluşturuyorsun. Oksijeni sık sık maskeden geçirmezseniz, su altında bayılabilirsiniz. Yani kızlar, daha önce hiç su altında olmayan insanlar olarak, gerçekten yüksek bir teknik seviye olmak için eğitim almak zorundaydılar. Tehlikeli, bu maskeler ağır ve birbirlerini duymak ve iletişim kurmak gerçekten zor. Bu onlar için gerçek bir meydan okuma.
Araştırmamda, deneyimli bir mağara dalgıç olduğunu okudum. Bunun bu filmin hikayesini ne kadar etkilediğini benimle konuşabilir misin?
Johannes Roberts: Evet. Deneyimli değilim. Ama ben bir mağara dalgıcısıyım. Temel olarak, çok dalış yapıyorum. Dalmayı seviyorum. Dünyadaki en iyi dalgıç değilim ama hoşuma gidiyor.
İlk filmi çekerken hafta sonu yapımcı ile mağara dalışı yapmayı öğrendim. Ve bu gerçekten çok tehlikeli, çılgın bir spor. Ve bunu yaparken dedim ki, Aşağıda bu çok korkunç. Suyun altındayken aklımda olan düşünce, bunun berbat olduğuydu ve ayrıca, Bir devam filmi yapmak için ne harika bir yol; su altı yerlerini keşfetmek.
Ölmek için 7 gün en iyi üs savunmasıYani, gerçekten geldiği yer buydu. Mağara dalışıyla öğrendiklerimi ilk filmde alıp senaryoya uyguladım.
Son zamanlarda hayatta kalma korku filmleri için cesaret verici bir eğilim var. 47 Metre Aşağı , Shallows ve bu yılki sürüm Yavaş ilerleme . Neden alt türün çağdaş izleyici ile başarıya ulaştığını düşünüyorsunuz?
Johannes Roberts: Aslında bilmiyorum. Sanırım son 10 yıldır çok fazla hayalet dehşet yaşandı; belki insanlar biraz farklı bir şey arıyorlar.
İşler trendlerde ortaya çıkıyor. İnsanlar her zaman köpekbalığı filmlerinin ne kadar başarılı olduğundan bahseder, ancak bu gerçekten doğru değildir. Aslında çok fazla değil. Bir süre ortadan kayboldular ve 47 Metre Aşağı ve The Shallows geldi ve ardından Meg. Bence döngüsel. Korku sadece bu döngülerde hareket ediyor ve bence bir an için orada kalıyor. Hayalet korku seviyelerine ulaşacağını sanmıyorum ama kesinlikle biraz eğlenceli bir canlanma yaşıyor.
IMDb'nize bakıyordum ve ilgimi çeken ilginç bir şey vardı. Resident Evil . Bana ne söyleyebilirsiniz?
Johannes Roberts: Şu anda bunu aktif olarak geliştiriyoruz. Onlara bir fikir verdim ve gerçekten sevdiler. Yani, biz konuşurken, gerçekten bu konuya odaklanıyoruz. Orada her zaman ofisteyim. Yani, evet, harika. Çok korkutucu olacak. Bu süper, çok korkutucu. Ve oyunun köklerine geri dönüyor. Sanırım şu anda bundan fazlasını söylememe izin verilmiyor. Ama çok eğlenceli olacak.
Bu bir dizi mi olacak? Yoksa bu bir film mi olacak?
Johannes Roberts: Bir film olacak.
Mükemmel. Burada bir çok tür gerileme var. Kötü Kızlar ve hatta John Hughes, 80'lerde genç romantik komediler. Suyun hem üstünde hem de altında elde etmeyi umduğunuz ton hakkında benimle konuşun.
Johannes Roberts: Evet, bu gençlik filmlerini seviyorum. Devam filmine geri dönmenin bir yolunu bulmaya gelince, hiç kolay olmadı. Cevap verebileceğim bir yol bulmaya çalışmak gerçekten çok zor. Sonra onu biraz Kötü Kızlar gibi yapma fikri geldi ama su altında. Vay canına, bu harika gibiydim. Ve sonunda her şeyin bir araya gelme şekli, gerçekten çok eğlendim ve gerçekten tepki verdim. Bunu sevdim; Amerikan lisesinden ve bu tür dünyadan sonsuza kadar etkileniyorum.
Bay. & Bayan. demirci (tv dizisi)
Film işini yaptı; beni çok korkuttu. Şimdi okyanuslara tamamen farklı bir şekilde bakıyorum, sanki ilki yeterli değilmiş gibi. Harika iş.
Johannes Roberts: Teşekkür ederim, buna gerçekten minnettarım.
Sonuna kadar bile koltuğumun kenarındaydım. Bu filmde bir sürü yeni yüzünüz var. Bana bu kararın neden verildiğinden bahsedebilir misiniz, aynı zamanda sayfada bulunmayan karakterlere ne getirdiklerinden de bahseder misiniz?
Johannes Roberts: Filmin markadan bağımsız olup olmayacağını bilmiyorduk, bu yüzden gerçekten harika bir enerji almak istediğim dört kişiyi bulmak için bu filmi kaldıracak seçmeler yaptık. Aslında, Sophie ve ben daha önce çeşitli konularda sohbet etmiştik ve birlikte çalışmak istiyorduk. Onunla çalışmak istedim, bu yüzden o [birinciydi] ve çok ciddi bir oyuncuydu. Çoğunlukla türü yaptığı için ciddiydi ve sanatına gerçekten saygı duydum. Sonra Sistine bu enerji paketiyle geldi ve Brianne bu harika okumayı yaptı. Ve sonra Corinne aslında oldukça geç geldi, neredeyse tesadüfen. Eğlence Stüdyoları başkanı Byron'ın Jamie'yi tanıdığı ve Corinne ile tanışmamız gerektiği ortaya çıktı. Hepsi mükemmeldi ve hepsi bir araya geldi.
Ama asıl mesele, tamamen egosuz, tamamen taze ve yeni olan bir tür bağ kuracak dört kız bulmakla ilgiliydi. Bence gerçekten işe yaramasının tek yolu bu. Ve gerçekten bağlandılar ve bu dört karakter haline geldiler.
Harika bir iş. Herkesin bu filmi görmesini bekleyemem. Bugün zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim.
Anahtar Yayın Tarihleri
