Sky Captain, 40'lar ve 50'lerin seri filmlerine görsel olarak ilgi çekici bir övgü, ama sonunda oldukça iyi bir patlamış mısır filmi.
Sky Captain, 40'lar ve 50'lerin seri filmlerine görsel olarak ilgi çekici bir övgü, ama sonunda oldukça iyi bir patlamış mısır filmi.
Fragmanların yanıltıcı olabileceği bir kez daha kanıtlandı. Temmuz ayında (önceki bağlantıda) düşüncelerimi belirttim Gökyüzü Kaptanı ve Yarının Dünyası gerçekten harika olabilir gibi görünüyordu. Bahsettiğimi bile itiraf etmeye utanıyorum Yüzüklerin Efendisi aynı yazı içinde...
Gökyüzü Kaptanı değil mi kötü film, sadece bir değil harika bir.
anarşinin oğulları dizisindeki sam crow kimdir
Film, Empire State Binası'nın tepesine yanaşmaya hazırlanan bir zeplinde (Hindenburg III) açılıyor ve o kadar alışılmadık bir şekilde fotoğraflanıyor ki beynimin gözlerimin gördüklerine alışması biraz zaman aldı. Renkler çok sessizdi ve ekranda gördüğümden daha yumuşak bir odak vardı (ve bu dahil olmak üzere Barbara Walters'ın röportajları sırasında çekilmiş fotoğrafları). Aslında biraz dikkat dağıtıcıydı ve kafa karışıklığını arttırmak için sahnenin Almanca altyazılı çevrilmesiyle konuşuldu.
Hikayeye geçmeden önce filmin görsel stilini alıp alışmamızı sağlayan bir tür tanıtım sahnesi ile filmi açsaydık daha iyi olurdu. Belki de herhangi bir James Bond filmindeki açılış sekansının çizgileri boyunca.
Tüm bunları söyledikten sonra, en azından başlangıçta görseller büyüleyici ve 40'ların klasik filmlerinin hayranıysanız, size sıcak, bulanık bir nostalji hissi verecektir. Sadece görseller değil, oyunculuk tarzı ve ilerleme hızıyla da gerçekten başka bir zamana taşındığımı hissettim. Bunun olumsuz yanı, dünün ilerleme hızının bugünün standartlarına göre biraz yavaş görünmesidir. Filmler bu günlerde genellikle biraz daha sıkı kurgulanıyor ve insan buna alışıyor.
ev sahipleri mobilyayı seviyor mu yoksa listeliyor mu?
Hikaye, cesur bir gazete muhabiri/fotoğrafçısı olan Polly Perkins'in (Gwyneth Paltrow) bazı önde gelen bilim adamlarının neden birer birer öldürüldüğü konusunda kendisine bir 'kepçe' verecek bilgilerle karşılaşmasını konu alıyor. Hayatta kalan son bilim adamı onunla iletişime geçer ve ona bir robota benzeyen şeyin planlarını ve şifreli adı 'Dr. Her şeyin arkasındaki adam olarak Totenkopf'. Bu dev robotlar New York City'ye saldırdıktan hemen sonra ve haberci içgüdüleri, harika bir fotoğraf çekebilmek için kendisini doğrudan mekanik canavarların yoluna koyduğu için kişisel güvenlik düşüncelerini geçersiz kılar.
Polis devlere karşı etkisizdir, bu nedenle 'Gökyüzü Kaptanı'na (Jude Law) bir çağrı yapılır: görünüşe göre her şey başarısız olduğunda çağrılan 'Yeryüzündeki Buck Rogers' tipi bir adam. Bu şeyleri aşağı indirmek için elinden gelen her şeyi denediğinde bazı usta uçuş becerileri sergileniyor ve bu süreçte elbette Polly'nin ezilerek ölmesini engelliyor. Eğer bir film tutkunuysanız, robotların gözlerinden çıkan lazer ışınlarının Mars'tan gelen ölüm ışını gibi ses çıkardığı bu sahnede olduğu gibi, harika filmlere her türlü selamı fark edeceksiniz. Dünyaların Savaşı .
Görünüşe göre Sky Captain (aka Joe, eski savaş filmlerinden iyi, sağlam bir Amerikan ismi) ve Polly'nin kayalık bir romantik geçmişi var. Ne yazık ki, bu zor Totenkopf'u bulmasına yardım etmesi gereken bilgilere sahip ve ona eşlik edip özel bir şey almadıkça yardım etmeyi reddediyor. Ayrıca Joe'nun yardımcı bilim adamı/mucit arkadaşı Dex ile de tanışıyoruz (Giovanni Ribisi, bugüne kadar oynadığını gördüğüm en zeki karakteri oynuyor). Bir başka ilginç karar da Laurence Olivier'in Totenkopf olarak arşiv görüntülerini kullanmaktı.
Daha fazla saldırı ve Totenkopf'u bulma yolculuğu, Joe ve Polly arasında çok sayıda esprili hazır cevapla başlar. Sonunda, bir dizi heyecan verici sahnede onlara önemli ölçüde yardımcı olan Joe'nun eski bir ortağı olan 'Frankie' ile tanışıyoruz. Frankie rolüne çok güzel uyum sağlayan Angelina Jolie oynuyor. Jolie'nin büyük bir hayranı değilim (uzaktan bir şekilde) ama kuru, kurnaz bir mizah anlayışıyla kıdemli bir komutanın bu özel rolü için mükemmeldi.
Eski filmlerin bir başka ipucunun, soğuk havada sertleşen meme uçlarıyla ilgili bir yorumun yapıldığı bir sahne dışında, filmin rahatsız edici bir dili veya bariz cinsel imaları olmaması olduğunu gerçekten takdir ettim. İlk düşüncem 'Bu neyle ilgiliydi?' oldu. çünkü filme hiç uymuyordu ve bu satırlardan biri, bazı kıs kıs gülen 'Beavis and Butthead' zihniyeti tarafından gerçeğin ardından sıkışmış gibiydi.
Nihai plan bana kalırsa biraz aptalca görünüyor, ancak filmin sonuna doğru daha fazla saygı gösterilmesiyle bazı harika sahneler yaratıyor. Yıldız Savaşları ve o şık tripod kanatlı uzay gemilerini kullanan tüm o eski bilim kurgu filmleri.
nina ve ian ne zaman ayrıldı
Bu Kerry Conran'ın yönetmenliğiydi. ve çıkış yazıyor, bu yüzden bunun daha iyi olmaması şaşırtıcı değil. Başlangıçta bu filmin ilk altı dakikasını yapmak için dört yıl harcadı ve bunu yapımcı John Avnet'e gösterdiğinde tamamlaması için yeşil ışık yaktı. Gökyüzü Kaptanı ve Yarının Dünyası dır-dir görsel olarak etkileyici, özellikle tüm setlerin CG olduğu düşünüldüğünde, ancak sizi koltuğunuzdan düşürmek için gereken güce sahip değil.
Bir yan not: Tiyatroda otururken Peter Jackson (filmin yazarı/yönetmeni) olsaydı ne kadar harika olurdu diye düşündüm. Yüzüklerin Efendisi üçlemesi) yaklaşmakta olan yeniden çevrimine benzer bir görünüm uyguladı. King Kong .
Gökyüzü Kaptanı kesinlikle bir kez izlemeye değer, ancak tekrar tekrar izlenmeyi garanti eden film türü değil.
