Stephen King: Children of the Corn'ın Film Uyarlaması Neden Başarısız Oldu?

Mısır Çocukları devam filmlerinin sayısı göz önüne alındığında teknik olarak Stephen King'in en başarılı uyarlamalarından biridir, ancak sanatsal açıdan bir korku filmi ve orijinal hikayenin bir uyarlaması olarak başarısız oldu. En çok satan ilk romanından bu yana geçen on yıllarda Carrie Stephen King'in edebi yıldızlığa fırladığını gören kariyeri iniş ve çıkışlardan biri oldu. Yazar, tutarsız çıktıları nedeniyle eleştirmenler tarafından hem övüldü hem de alay edildi ve eserinin birçok uyarlamasına verilen tepkilerin eşit derecede karışık olduğu kanıtlandı.

Gibi her gişe rekorları kıran King uyarlaması için BT , 2020'ler gibi bir tekleme var Stand mini dizi . Korku efsanesinin benzersiz çekiciliğini filme çevirmek zordur ve King'in aşağıdakiler gibi klasik filmlerin temelini oluşturan çalışmalarına rağmen: Parlama, yazar aynı zamanda çokça iftira atılan başarısızlıkların da arkasında. Düşkapanı . Bununla birlikte, Stephen King'in çalışmasından uyarlanan yalnızca bir proje, hem neredeyse tamamen sanatsal bir başarısızlık hem de büyük bir mali başarı olarak sorgulanabilir bir başarı ile övünebilir.

İlgili: Fear Street 1978'in Stephen King Shout Out'u Neden İronik?

1984'ler Mısır Çocukları serbest bırakıldıktan sonra hiçbir şekilde bir başarısızlık değildi. Tam tersi, film 1 milyon dolardan az bir bütçeyle 14 milyon doları aşan hasılat yaptı, önümüzdeki yirmi yılda on devam filmi çekti ve hatta son zamanlarda kötü zamanlanmış bir filmle sonuçlandı. Mısır Çocukları yeniden başlat Ancak, orijinal eleştirmenler için bir başarısızlıktı ve nedenini görmek zor değil. Kendi başına bir dizi büyük sorunu var ve bu sorunlar yalnızca uyarlama, King'in ilk koleksiyonundaki aynı adlı orijinal kısa öyküyle karşılaştırıldığında daha da artıyor. Gece vardiyası .

Mısırın Çocukları Çok Güçlü Başladı

açılışı Mısır Çocukları beyinleri yıkanmış çocuklar tarafından tüm bir kasabanın değerindeki ebeveynlerin ekran dışında katledilmesini anlatan bir çocuğun olduğu bir korku klasiği. Jenerikler, çocukların kanlı suçlarını karalamalarını tasvir ederken, izleyiciler birkaç dakikalık küçük kan dökülmesinden haberdardır, ancak tüm sekans çoğunlukla ima yoluyla oynanır. King's Lovecraft'tan ilham alan birçok korku çabası gibi, bu görünmeyen şiddet, diğer, daha kanlı filmlerin açık şoklarından daha çarpıcı ve etkili hale gelir ve açılış, vaadini yerine getiremeyen bir film için rahatsız edici bir başlangıçtır. kalan çalışma zamanı. Film yapımcıları (doğru bir şekilde) bunun ana akım izleyiciler için çok uzak bir köprü olacağını varsaydıkları için, adını taşıyan kültü oluşturan çocuk karakterlerden çok azı öldürüldü. Bununla birlikte, hikayenin geri kalanında tanıtılan yalnızca üç yetişkin karakter olduğu için (bunlardan ikisi kahramandır), katil çocukların kaçabileceği çok az kurban vardır ve bu nedenle çok az gerilim vardır. Merkezdeki ana ikilinin çok az şüphe var. Mısır Çocukları Aksiyonun sonuna kadar hayatta kalacak olması, filmin diğer önemli sorununa yol açıyor.

Mısırın Çocukları Acımasız Orijinal Sonu Değiştirdi

bu Gece vardiyası Filmin uyarlandığı hikaye, filmin yaşayamadığı gerçekten acımasız bir sona sahip. Kaynak malzemeden sapmak her zaman bir hata olmamakla birlikte, Mısır Çocukları , acımasız bir dönüşün olmaması, onu konuşacak pek bir son olmadan bırakır. Birkaç King hayranını şaşırtacak bir hamleyle hikaye, kahramanların çocuklar tarafından öldürülen son kurbanlar haline gelmesiyle sona eriyor. İlk sahnelerden itibaren, uyarlamanın asla bu kadar umutsuz bir son yakalayamayacağı açıktır ve bu nedenle, yetişkin yetişkinleri tehdit eden çocukların hayaleti, kahramanlar hiçbir zaman gerçek bir tehlike içinde değilken biraz saçma görünüyor. Kısa öyküyü bu kadar etkili kılan şeylerin çoğu, okuyucunun çocukların kahramanları gerçekten öldüremeyeceğine olan inancıdır, bu da King kısa öyküsünün kasvetli yanından yoksun olduğu için King film uyarlamasını daha da öngörülebilir kılmaya hizmet eder.

Yeni Son Ani ve Gerçeküstü

Mısır Çocukları finalde öldürülen ana karakterlerin yokluğunda en azından hikayenin sonunu önemli ölçüde değiştiriyor - ancak film için yapılan değişiklik anlaşılmaz ve burun buruna ahlaki ikiyüzlü hale getiriyor. 'Sıraların Arasında Yürüyen Kişi' tasvir edilip yenildikten sonra, kahramanlar filmin sonunda herhangi bir eylem planı olmaksızın kasabayı terk ederler ve Mısır Çocukları önceki klasik King uyarlaması gibi dramatik bir şokla bitmez Carrie değil, donuk bir ilgisizlik duygusuyla. Sadece bu da değil, bundan önce, filmin kahramanı, tarikatın her türlü batıl saçmalığa inanacak aklını kaçırmış fanatikler olduğu hakkında ateşli bir konuşma yapıyor, ancak taptıkları canavarın çok gerçek olduğu ortaya çıktığında yanlış olduğu hemen kanıtlanacak. filmin amacını çözmek.

İlgili: Duyulan ve Görülen Şeyler Kubrick'in The Shining'ini Yeniden Canlandırıyor (Ama King's Değil)

Children of the Corn'ın Yeni Sonu Hikayenin Amacını Tersine Çeviriyor

'Saf Arasında Yürüyen' gelene kadar, Mısır Çocukları grup düşüncesinin tehlikeleri hakkında bir benzetmedir. Nesiller arası bir korku hikayesine bürünmüş, ancak hikayenin amacı açık. Kötü niyetli Isaac (filmin en önemli noktalarından biri olan John Franklin) ve onun düşüncesiz kaslı Malachai'si kıyamet kehanetleri yoluyla kasabayı yönetiyor ve onlar, kuruntulu inançlarının kan dökülmesini körüklemesine izin veren zalim fanatiklerdir (ayrıca bkz. Carrie Bayan Beyaz, Sis Bayan Carmody ve diğer birçok King kötü adamı). Bununla birlikte, 'Sıralar Arasında Yürüyen Kişi' göründüğünde ve Isaac'i kızarttığında bu nokta anında çözülür, bu da unvanlı tarikatın her zaman gerçek bir antik canavarca varlığa köle olduğunu kanıtlar. Bu, Isaac ve Malachai'nin eylemlerini anlaşılır olmasa da daha karmaşık hale getirir, ancak hayalet kasaba ortamından çıkıp bir tür esrarengiz yaşlı tanrıyla karşılaştıklarından ve onu öldürdüklerinden hiç bahsetmeden dolaşan karakterler tarafından asla ele alınmaz. Hikayeyi kapatmanın sinir bozucu bir yolu ve Mısır Çocukları filmin devamını getiren mali başarısına rağmen derin bir başarısızlık.

Devamı: Lisey'nin Hikayesi, Stephen King'in Kendi Kitaplarından Daha Fazlasını Uyarlaması Gerektiğini Gösteriyor