Kevin Hakkında Konuşmalıyız, filmin rahatsız edici konusunu öne çıkarmak için rahatsız edici görsel/sessel ipuçları kullanıyor. İşte bu yüzden bu kadar korkutucu.
Lynne Ramsay'in 2011 psikolojik gerilim filmi neden, Kevin hakkında konuşmalıyız , çok korkunç, şiddet veya kan olmadan bile? Lionel Shiver'ın aynı adlı romanından uyarlanan, Kevin hakkında konuşmalıyız Eva (Tilda Swinton) ve oğlu Kevin (Ezra Miller) arasındaki gergin ilişkiyi inceliyor, burada ikincisinin sorunlu davranışı korkunç bir okul katliamıyla sonuçlanıyor.
Kevin hakkında konuşmalıyız Eva'nın, kesin bir ifade veya yorum olmaksızın geçmişe dönüşler şeklinde sunulan bakış açısının derinliklerine iniyor. Okul saldırısının ürkütücü doğası, Eva'nın toplumun elinde karşılaştığı acımasız sosyal dışlanma ile birlikte oldukça erken kurulduğundan, bu, en baştan rahatsız edici bir aura yaratmaya yardımcı olur. Ramsey örtüşen zaman çizelgelerini çılgın bir şekilde bir araya getiriyor; burada seyircinin Kevin'in Eva üzerindeki manipülatif tutumuna ve davranışının yaklaşmakta olan felaketi önceden bildirdiği incelikli yollara bir bakış atmasına izin veriliyor.
Okumaya devam etmek için kaydırmaya devam edin Bu makaleyi hızlı bir şekilde başlatmak için aşağıdaki düğmeyi tıklayın.
İLİŞKİLİ: Kevin Hakkında Konuşmalıyız: Kitap ve Film Arasındaki En Büyük Farklar
Görsel motifler, özellikle Eva'nın yaşadığı ve her zaman var olan bir mihenk taşı olarak sunulan boya lekeli ev ile terör hissi de uyandırılıyor. Bir suçluluk, utanç ve pişmanlık ağının içinde sıkışıp kalan Eva, günlerini okulda silahlı saldırıya yol açan olayları düşünerek geçirirken, takıntılı bir şekilde kendi kendini cezalandırma eyleminde ellerini ovuşturur. Eva'nın anıları ile birlikte ev, Kevin'in onu yıkanamaz, kan kırmızısı bir leke gibi rahatsız eden ve suç ortaklığına neden olan iğrenç suçunun sürekli bir hatırlatıcısıdır. Bu huzursuzluk duygusu, Kevin'in öldürücü içgüdülerini vurgulayan ani ton değişimleri ve babası Franklin (John C. .Reilly).
Gençlere yönelik şiddetin karmaşık ve rahatsız edici doğası bir yana, filmin seyirciyi tedirgin etmeyi başarmasının temel nedenlerinden biri, Ezra Miller'ın Kevin rolündeki performansına atfedilebilir. Bir tür manik özgüven sergileyen Kevin, kişiliğinin yalnızca annesinin bildiği baskın bir yönü olan sosyopatik eğilimleri olan birinin manipülatif kolaylığı ile ailesel ve toplumsal ilişkilerde gezinir. Sakin ve mesafeli tavrına rağmen Kevin, annesine ve topluma karşı ilkel bir öfke besliyor; bu öfke, küçük kız kardeşini kasten kör etmesi de dahil olmak üzere, film boyunca dile getirilemez eylemlerde kendini gösteriyor.
Bunun dışında nasıl bir yol okul çekim sahnesi vurulma, şiddet veya kandan yoksun olmasına rağmen terörü uyandırmak içindir. Bu, Kevin'in suçu biçiminde patlayan bir saatli bombayı ve kurbanlarının okul spor salonunda yankılanan sesini örnekleyen, hararetli bir yoğunlukla yükselen bir tıkırtı sesi ve alçak bir uğultu yardımıyla gerçekleştirilir. Ek olarak, Kevin'in yayı ve okuyla son derece stilize edilmiş çekimleri ve polis sirenlerinin canlı yanıp sönmesi, filmin uğursuz havasını yükselterek, filmin uğursuz havasını yükseltiyor. Kevin hakkında konuşmalıyız içgüdüsel korku alanına.
